Please wait ...
بابلسر
ندارد

بابلسر، واقع در ساحل جنوبی دریای خزر، با بابل در جنوب، جویبار در شرق و فریدون کنار در غرب هم مرز است. این شهر دارای آب و هوای نیمه گرمسیری با تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد و مرطوب است.

بابلسر در گذشته به عنوان تنها جاده‌ای که شمال غرب ایران را به شمال شرق کشور متصل می‌کرد و به این علت که مبدا راه ارتباطی سایر نقاط مازندران به شهر مشهد بود، "مشهد سر" نامیده می‌شد. با وجود این، برخی اعتقاد دارند به دلیل دفن سر ابراهیم، یکی از برادران امام رضا (ع) امام هشتم شیعیان، در این شهر، این نام را به آن نهاده بودند. در سال 1305 نام شهر به بابلسر تغییر کرد.

بابلرود که از کوه‌های البرز سرچشمه می گیرد، از این شهر عبور می‌کند. هم کرانه این رود و هم ساحل دریای خزر و همچنین اسکله بابلسر از جاذبه‌های اصلی گردشگری شهر هستند. شمار زیاد برای قایق سواری در بابلرود و صرف غذاهای دریایی در کشتی – رستوران‌های کوچک به اسکله بابلسر می‌روند.

گفته می‌شود شاه عباس، بنیانگذار سلسله صفوی دوبار به این شهر سفر کرد و در مورد کشتی‌های زیادی که در اسکله شهر لنگر انداخته و در انتظار زمان مناسب برای آغاز سفر خود بودند، مطالبی را نگاشت. در دوران قاجار بابلسر بندری برای صادرات تولیدات شهر بابل محسوب می‌شد. اجناس و کالاهایی مانند کتان، ابریشم و برنج از بندر بابلسر به روسیه منتقل و کالاهای روس نیز از آن شهر وارد ایران می‌شد. بعد از اینکه بندر انزلی در استان گیلان محبوبیت بیشتری یافت، بابلسر جایگاه خود به عنوان یک بندر تجاری را از دست داد.

جشنواره تندیس‌‌های شنی در بابلسر یکی از جاذبه‌های گردشگری عمده محسوب شده و جمعیت زیادی را از داخل و خارج از کشور به این شهر جذب می‌کند.

برخی از شخصیت‌های سرشناس شهر عبارتند از دبیر اعظم حسنا، از اولین شهردارهای زن ایران، منوچهر برومند و بهادر مولایی، وزنه بردار و مرحوم رمضانعلی تیموری، قهرمان وزنه برداری و  جمشید خسروی، شناگر و غریق نجات.

بابلسر

ندارد

  • جمعیت

    49000 نفر

  • مختصات جغرافیایی

    ۳۶.۷۰۰۸° شمالی ۵۲.۶۴۵۶° شرقی

دیدنی‌های برتر:

خوردنی‌های برتر:

  • نازخاتون
  • مرغ ترش
  • انواع غذاهای دریایی