خانه پیرنیا

Please wait ...

خانه پیرنیا که مربوط به دوره صفوی است، از بهترین نمونه‌های معماری سنتی در مناطق کویری ایران است. این خانه که روبروی مسجد جامع نایین واقع شده است، در ابتدا به عنوان خانه حاکم نایین استفاده می‌شد و دوران قاجار به خاندان پیرنیا رسیده است.

این بنا دارای اجزای مختلفی از جمله ورودی، هشتی، دالان‌های متعدد، ایوان شاه‌نشین، اتاق نشیمن، گودال باغچه، اندرونی، بیرونی و حیاط خلوت است. از ویژگی‌های این خانه نقاشی‌های دیواری و گچ‌بری‌های ایوان شاه‌نشین، اتاق تشریفات و اتاق مخصوص حاکم است که برخی از آنها شامل کتیبه‌های شعر است.

کنار نقاشی های دیواری ایوان شاه‌نشین اشعار زیبایی گچ بری‌ شده است و این گچ‌بری‌ها شامل قاب‌های متعددی بوده و داستان‌های هفت‌پیکر نظامی شامل داستان های خسرو و شیرین، یوسف و زلیخا، صحنه‌های شکارگاه و داستان‌های عاشقانه را به نمایش می‌گذارد.

در نقاشی‌های دیواری این بنا نقوش گیاهی، هندسی، گل و مرغ، اژدها و حیوانات مختلف دیده می‌شود.

حیاط طوری طراحی شده است که پایین‌تر از سطح خانه قرار بگیرد و دارای درختان انگور و پسته و انجیر است. این حیاط دارای حوضی بزرگ است و همیشه هوایی مطبوع و خنک داشته و برای همین به عنوان تابستان نشین از آن استفاده می‌شده است.

خانه پیرنیا در سال ۱۳۷۳ به موزه مردم شناسی کویر تغییر کاربری داد و وسایل و لوازم، پوشاک، ظروف فلزی و چوبی، صنایع دستی، آداب و رسوم و اعتقادات مردم ساکنان نواحی کویری را به نمایش می گذارد.

این خانه ۴۰۰ ساله در سال ۱۳۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آدرس
خیابان نایینی

گردشگری

خانه پیرنیا