باغ دولت آباد یکی از باغ های معروف یزد است که شماری بنا از جمله خانه ای را که قدمت آن به دوران افشاریه و زندیه می رسد و همچنین یک بادگیر معروف را در خود جای داده است.
این باغ که مساحتی حدود 72 هزار کیلومتر مربع را در بر می گیرد، توسط محمد تقی خان ملقب به خان بزرگ که در قرن هجدهم میلادی حاکم یزد بود، ساخته شد. وی برای ایجاد باغ بهشت گونه خود در قلب یکی از خشک ترین شهرهای ایران، در ابتدا قناتی به عمق 65 کیلومتر حفر کرد تا آب را از شهر مهریز به یزد انتقال دهد. این قنات که قدمتی 200 ساله دارد شامل شبکه ای از 5 قنات فرعی بود که مسافتی حدود 50 کیلومتر را از شهر مهریز تا یزد طی می کردند تا ضمن تامین آب چند روستا در مسیر خود، به باغ دولت آباد برسند.
باغ دولت آباد نمونه یک پردیس ایرانی است بدین معنی که دارای طرح کلی چهارباغ است که هدف از این طرح تداعی کردن چهار رود باغ عدن در ذهن بیننده است. طرح چهارباغ یک الگوی چهار گوش است که در آن باغ با آبراه ها یا مسیرهای پیاده رو به 4 بخش تقسیم می شود.
همانند تمام باغ‌های ایرانی، این باغ دارای سازه ای مرکزی در بلندترین نقطه باغ است و حوضی بزرگ در مقابل سازه مرکزی که تصویر آن را منعکس می‌کند، وجود دارد. کانال‌های آب زیرزمینی که قنات نامیده می شوند، منبع تغذیه پوشش گیاهی باغ به شمار می‌روند. به منظور تسهیل جریان طبیعی آبی این باغ روی شیب ساخته شده است. درختان و گل و گیاه بر اساس کاربرد خود در این باغ کاشته شده‌اند. بنابراین، مانند دیگر باغ‌های ایرانی، باغ دولت آباد بیش از هر چیز دارای درخت میوه، سپس درختان سایه دار و در نهایت گل است. پوشش گیاهی متنوع باغ دولت آباد دارای شامل درخت کاج، بوته های گل رز، درختان تاک و انار می‌شود.
محمد تقی خان که سلسله خان های یزد را بنیان گذاشت، محل سکونت و مرکز حکومتی خود را در قلب این باغ قرار داد. باغ دولت آباد که به شبکه آبروهای زیبای خود شهرت دارد، دارای شامل چندین ساختمان از جمله تالار آینه، حرمسرا، جلوخان و سردر، بخش خدمتگزاران، عمارت تهرانی، اصطبل های تابستانه و زمستانه و ساختمان هشتی می شود.
باغ دولت آباد در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از بارزترین نمونه‌های باغ ایرانی به ثبت رسیده است.
